γεωκαρκίνος

(geοcarcinus). Γένος καβουριών της ξηράς. Τα ζώα αυτά έχουν μαλακή και ατροφική κοιλιά, κρυμμένη κάτω από τον κεφαλοθώρακα, ο οποίος είναι πολύ ανεπτυγμένος και το σχήμα του διαφέρει ανάλογα με τα είδη. Τα μάτια τους είναι ευκίνητα και εμφανίζονται στην άκρη μίσχων. Όταν ηρεμούν, οι κεραίες τους, που είναι κοντές, μπαίνουν στις κοιλότητες του εξωτερικού σκελετού. Το στομάχι τους παρουσιάζει ένα ιδιόμορφο μασητικό σύστημα, τον γαστρικό μύλο, που αποτελείται από κινητές προεξοχές. Οι γ. έχουν βράγχια που βρίσκονται στη βάση των θωρακικών ποδιών και κινούνται ελεύθερα μέσα στις βραγχιακές κοιλότητες. Στα αρσενικά καβούρια του είδους οι ποδολαβίδες είναι πιο χοντρές από ό,τι στα θηλυκά. Τρέφονται με μαλάκια, σκουλήκια και πτώματα άλλων ζώων. Κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι κάνουν θορυβώδεις πορείες προς τη θάλασσα, προκαλώντας κρότους με τα σαγόνια τους. Εκεί γεννούν τα αβγά τους. Γι’ αυτό άλλωστε ζουν σε τελματώδεις και αμμώδεις περιοχές κοντά στη θάλασσα, κυρίως στις ΗΠΑ και στα νησιά της Καραϊβικής θάλασσας.